[ad_1]
ساخت واکسن آبله میمون توسط ژاپنی ها
(۱۴۰۱/۰۵/۰۹) یک هیات کارشناسی در وزارت بهداشت ژاپن به منظور پیشگیری از افزایش موارد ابتلا به بیماری آبله میمونی، تاییدیه استفاده از یک واکسن آبله تولید شرکت ژاپنی KM Biologics مستقر در شهر “کوماموتو” را صادر کرد.
مقامات این وزارتخانه تاکید کردند: واکسن های آبله تولید این شرکت حدود ۸۵ درصد در پیشگیری از ابتلا به بیماری آبله میمونی موثر هستند.
این هیات کارشناسی همچنین تایید کرده است که واکسن فوق برای پیشگیری از این بیماری به مخصوص پیشگیری از بروز علائم حاد اون موثر است.
بیماری « آبله میمون » که توسط ویروسی به نام مانکی بی (Monkey B virus) انتقال می کند مانند آبله است. این بیماری نخستین بار طی سال ۱۹۵۸ در بین میمونهای آزمایشگاهی کشف شد.
آبله میمون چیست ؟
آبله میمون، یک بیماری نادر استوایی است که در آفریقا از راه حیوانات وحشی شیوع پیدا میکند. آبله میمون توسط ویروس آبله میمون ساختن میشود که یکی از افراد خانواده ویروسهای آبله است، اگرچه شدت اون فراوان کمتر است و کارشناسان میگویند احتمال انتقال اون کم است.
سازمان بهداشت جهانی (WHO) این بیماری را در جنگلهای بارانی استوایی، آفریقای مرکزی و غربی ردیابی کرده و اون را بیماری ویروسی مشترک بین انسان و دام تعریف کرده است.
اولین مورد آبله مبمون در سال ۱۹۷۰ در جمهوری دموکراتیک کنگو ثبت شد.
ویروس مانکی بی (Monkey B virus)
بیوی، که ابتدا در سال ۱۹۳۲ کشت و بررسی شد، با چند نام شناخته میشود از جمله ویروس هرپس (هرپیز) بی، ویروس مانکی بی، هرپس ویروس سیمیا و هرپس ویروس بی. در بررسی مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها در چین آمده است کمیته بینالمللی طبقهبندی ویروسها نیز «در حال آماده در ارجاع به اون» از نام ماکاسین آلفاویروس ۱ استفاده میکند.
انواع آبله میمون
ویروس مانکی بی دو گونه اصلی دارد، یکی گونه غرب آفریقا و دیگری گونه آفریقای مرکزی یا منطقه کنگو. خطرناکی این دو گونه با هم تفاوت زیادی دارند.
در بین مبتلایان به گونه غرب آفریقای ویروس آبله میمون موارد بیماری شدید نیز وجود داشته اما میزان مرگ و میر در بین مبتلایان به اون به مراتب کمتر از گونه دیگر است و به حدود یک درصد میرسد.
خطر مرگ در بین مبتلایان به گونه آفریقای مرکزی حدود ۱۰ درصد است. بر پایه یافتههای تاکنونی موارد شناسایی شده ابتلا در بریتانیا به گونه کمخطرتر ویروس غرب آفریقا مربوط میشوند.
علایم اولیه ابتلا به آبله میمون
ویروس آبله میمون با آبله واقعی همخانواده است و ابتلا به اون عوارض مشابهی دارد. اولین علامتهای ابتلا به بیوی معمولا علایمی مانند آنفلوانزا دارد.
بیشتر مبتلایان چند روز تا دو هفته پس از ابتلا تب میکنند و همچنین وابسته تورم غدد لنفاوی، سر درد، کمر درد، درد عضله و خستگی و بی حالی عمومی میشوند. هنگامی که تب شروع میشود، جوشها و التهابهای پوستی تاول مانندی، بیشتر از شکل شروع میشوند، سپس به سایر قطعههای بدن، معمولاً کف دستها، کف پا و مخاط دهان گسترش مییابند.
این جوشها که میتوانند با خارش فراوان و درد دنبال باشد، تغییر میکنند و مراحل مختلفی را طی میکند تا در نهایت یک جای زخم ساختن میشود که بعداً میریزد. ضایعات میتوانند دلیل باقی ماندن جای زخم شوند.
عفونت معمولاً خود به خود برطرف میشود و بین ۱۴ تا ۲۱ روز طول میکشد.
سایر علایم ممکن است مواردی از جمله تنگی نفس، تهوع و استفراغ، قلبدرد و سکسکه را شامل شود. با پیشرفت بیماری، ویروس به مغز و نخاع میرسد و دلیل التهاب مغز و نخاع میشود که میتواند به صدمه مغزی و مرگ منجر شود.
در عین حال علامتهای ابتلا به آبله میمون میتواند فراوان خفیف باشد و ناخوش متوجه مبتلا بودن خود نشود و همین مسئله خطر انتقال اون به انسانهای دیگر را افزایش دهد.
تفاوت آبله و آبله میمون چیست؟
به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای ایالات متحده آمریکا، «تفاوت عمده بین علائم آبله و آبله میمون این است که آبله میمون دلیل تورم غدد لنفاوی (لنفادنوپاتی) میشود در حالی که آبله اینطور نیست».
روش تشخیص بیماری آبله میمون
تشخیص این ویروس به سبب شباهت ظاهری اون با سایر بیماریهایی که به بثورات پوستی مانند آبله مرغان، سرخک، گال و سیفلیس منجر میشود، بدون کمک تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی دشوار است.
روش های انتقال بیماری آبله میمون
آبله میمون میتواند از راه تماس با حیوانات آلوده همانند میمونها، موشها و سنجابها یا اشیاء آلوده به ویروس همانند رختخواب و لباس منتقل شود. این ویروس میتواند از راه پوست زخم شده، ترشحات دستگاه تنفسی یا از راه چشم، بینی یا دهان درون بدن شود.
ویروس این بیماری از راه زخمها و تاولهای فرد مبتلا نیز قابل انتقال است. کسانی که به طور مستقیم با پوست ملتهب افراد ناخوش یا اشیای مورد استفاده او در تماس باشند در خطر ابتلا قرار دارند.
این بیماری نزد از این به نام یک عفونت مقاربتی وصف نشده بود، اما میتواند از راه تماس مستقیم در طول رابطه جنسی منتقل شود.
اداره امنیت سلامت بریتانیا (UKHSA) همالآن در حال بررسی ارتباط احتمالی بین بیماران آلوده است و متوجه این نکته شد چهار نفری که روز دوشنبه ۱۶ مه با هم شناسایی شدند، همگی همجنسگرا یا دوجنسگرا بودند و هشدار داد که این داستان علامت میدهد این ویروس بین افراد اون جامعه از راه جنسی منتقل میشود.
ماتئو پروچازکا، متخصص بیماریهای واگیر در اداره امنیت سلامت بریتانیا که سرپرست تحقیقهای این اداره است، گفت که شرایط مشترک «به شدت حاکی از انتشار این بیماری در شبکههای جنسی است».
در همین حال، روزنامه اسپانیایی ال پاییس به تعریف از النا آندراداس، رئیس بهداشت عمومی منطقه مادرید، نوشت: «۲۲ مورد از ۲۳ مورد مشکوک در هفتههای اخیر گفتهاند که رابطه جنسی با مرد دیگری داشتهاند.»
با این حال، برخی از دانایان در مورد این نظریه که امکان انتقال آبله میمون از راه جنسی نیز وجود دارد، تردید دارند.
کیت نیل، استاد بیماریهای واگیر دانشگاه ناتینگهام، گفت: «ممکن است درواقع نه با آمیزش جنسی، بلکه از راه تماس نزدیک مرتبط با آمیزش جنسی منتقل شود.»
«برای اینکه بگوییم واقعا این بیماری از راه ارتباط جنسی منتقل میشود، کار بیشتری واجب است تا ببینیم ویروس در مایع منی یافت میشود یا نه.»
مرگ و میر
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها در آمریکا نیز متذکر شد که بیوی فراوان نادر است «اما چنانچه سریع معالجه نشود، میتواند به صدمه مغزی شدید یا مرگ منجر شود». بنا بر اعلام این مرکز، «افراد معمولا در دلیل گاز یا خراش میمون ماکاکِ مبتلا یا تماس با چشم، بینی، یا دهان این میمون به ویروس بی آلوده میشوند.»
با پیشرفت بیماری، ویروس به مغز و نخاع میرسد و دلیل التهاب مغز و نخاع میشود که میتواند به صدمه مغزی و مرگ منجر شود.
براساس بررسی مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها در چین، یک مرد ۵۳ ساله در این سرزمین پس از ابتلا به ویروس مانکی بی (BV) (معروف به آبله میمونی در ایران)، یک بیماری مسری نادر که از نخستیسانان منتقل میشود، جان باخت.
در بررسی مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها در چین، که ۳ ژوییه (۱۲ تیر) در وبسایت این مرکز منتشر شد، هویت این مرد جراح دامپزشکی اعلام شده است که در موسسه تخصصی آموزش نخستیسانان و تحقیقهای تجربی در پکن کار میکرد، و در ادامه آمده است این «اولین مورد شناساییشده ابتلای انسان به بیوی در چین است».
این جراح دامپزشک در ۴ و ۶ مارس سال جاری، جسد دو میمون را کالبدشکافی کرد و «یک ماه سپس وابسته تهوع و استفراغ و سپس، تب با علایم عصبی شد».
بر پایه بررسی مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها در چین، او به چند بیمارستان برده شد و سرانجام، ۲۷ مه فوت کرد.
سازمان بهداشت جهانی میزان مرگومیر ناشی از این بیماری را تنها یک نفر در هر ۱۰ نفر اعلام کرده است.
در حال آماده آبله میمون در چه کشورهایی شناسایی شده
این بیماری استوایی همالآن در بریتانیا، ایالات متحده آمریکا، اسپانیا و پرتغال شناسایی شده است.
معالجه آبله میمون چیست
همالآن هیچ واکسن یا معالجه خاصی برای این بیماری وجود ندارد، اما پابرجا شده واکسن آبله موجود تا ۸۵ درصد در مواجهه با این بیماری موثر است.
آبله میمون چقدر پرخطر است؟
بنابر اعلام سازمان بهداشت جهانی عوارض ابتلا به آبله میمون در بیشتر موارد فراوان زیاد آبله واقعی نیست و کشندگی و قدرت انتقال اون نیز کمتر است.
به گفته کارشناسان ابتلا به ویروس آبله میمون گرچه در بیشتر موارد به خودی خود بر سو میشود و صدمه جسمی دائمی برجا نمیگذارد، باید یک بیماری جدی تلقی شود.
با وجود کشندگی و قدرت انتقال به مراتب کمتر آبله میمون در قیاس با ابله واقعی، ابتلا به این بیماری برای کودکان پرخطرتر است و بیشتر موارد مرگ در بین کودکان شرح شده است.
زنان باردار نیز از گروههایی محسوب میشوند که زیادتر در معرض پیامدهای ابتلا به ابله میمون قرار دارند؛ این بیماری ممکن است به جنین انتقال کند یا دلیل اختلال در زایمان و سقط جنین شود.
یکی از شایعترین عوارض ابتلا به آبله میمون عفونتهای دنبال با اون است که ممکن است به ذالریه، مننژیت یا کوری ناشی از عفونت شبکه چشم منجر شود.
راههای پیشگیری از انتقال آبله میمون
این سازمان مهمترین راه پیشگیری از گسترش شیوع بیماری آبله میمون را شناسایی افراد مرتبط با مبتلایان برای قطع زنجیره ابتلا عنوان میکند.
یکی دیگر از راههای موثر پیشگیری از ابتلا به آبله میمون واکسن است که به گفته سازمان بهداشت جهانی به افراد مرتبط با مبتلایان که زیادتر در معرض خطر هستند ارائه میشود.
این واکسن نمونه تطبیق داده شده همان واکسنی است که برای مواجهه با ابتلا به آبله واقعی تولید شده و برای ریشهکن کرده اون به کار رفته است. میزان تاثیر اون برای پیشگیری از ابتلا به آبله میمون ۸۵ درصد است.
[ad_2]