آتش کشیدن کعبه توسط یزید در تاریخ ایستادن مختار ؛ سندیت و واقعیت اتفاق

ماجرای سوزاندن و آتش کشیدن کعبه توسط یزید در تاریخ ایستادن مختار + سند

آتش کشیدن کعبه توسط یزید در تاریخ ایستادن مختار ؛ سندیت و واقعیت ماجرای آتش زدن کعبه توسط لشکریان غذا به دستور یزید در سال ۹۴ هجری قمری سپس از اتفاق کربلا در ادامه مطلب موضوعی است که به اون می پردازیم

در سکانسی از سریال مختارنامه منظره‌ آتش کشیدن کعبه توسط لشکریان غذا به دستور یزید بن معاویه علامت داده شده و بخی از کاربران به دنبال واقعیت ماجرای آتش کشیدن خانه خدا توسط لشکریان یزید هستند.

اتفاق آتش کشیدن کعبه در تاریخ سوم بهار‌الاول سال ۶۴ هجری قمری، توسط لشکریان غذا و به دستور یزید بن معاویه اتفاق افتاد؛ اهانت یزید به خانه خدا دلیل شد تا او ۱۱ روز سپس به مرگ فجیعی از دنیا برود.

سوم بهار الاول سال ۶۴ هجری در تقویم های شیعی مصادف است با سوزاندن کعبه با منجنیق به دستور یزید، این فاجعه یازده روز قبل از هلاکت یزید به وقوع پیوست.

سپاهیان یزید در ۳ بهار‌الاول سال ۶۴ ه ق، کعبه را با منجنیق مورد حمله قرار دادند و به آتش کشیدند. در این حاثه صدمه زیادی به این مکان مقدس درون شد

جنگ مکه مکرمه، آخرین اقدام یزید در زندگی ننگین خود است، و پس از این اقدام، پروردگار مهلت زیادی برای زندگی به این ظالم نداد و به هلاکت رسید.

شرح کامل آتش کشیدن کعبه توسط یزید

یزید بن معاویه دستور حمله به کعبه را به عمرو بن سعید أشدق و عبید خدا بن فراوان صادرک رد، اما آنها حمله به مکه را نپذیرفتند، یزید به مسلم بن عقبه، دستور حمله را صادر کرد؛ مسلم بن عقبه با لشكر غذا به تصمیم کشتن‌عام اهل مدينه و سرکوب ایستادن آنان حرکت کرد و ۲۸ ذی‌‏حجه با حمله به مدینه، ظلم‌های فراوان و کشتن‌عام‌های فجیعی انجام داد و پس از اون به دستور یزید برای دفعِ ایستادن عبدالله بن زبير به سوی مكه حرکت کرد.

ابن اثیر، اتفاق را این گونه تشریح می‌کند: پس از اون که کار مسلم از کشتار مردم مدینه و غارتشان به اتمام رسید، با همراهانش برای نابودی ابن زبیر به سوی مکه حرکت کردند، پس از اون که به منطقه «مشلل» رسیدند، مرگ او را امان نداد و جانش را گرفت. سپس از مرگ او، حصین بن نمیر لشکریان را حرکت داد تا به مکه رسیدند. مردم مکه مقاومت کردند و از باقیمانده محرم و تمام صفر و سه روز از بهار الاوّل را با هم جنگیدند که در نهایت با منجنیق به خانه خدا حمله کرده و اون را به آتش کشیدند و بدین وسیله ابن زبیر را محاصره نمودند.ابن قتیبه نیز در کتاب امامت و سیاست می گوید: «حصین بن نمیر» حرکت کرد تا به مکه رسید و گروهی را فرستاد تا قسمت مسفله (محل پایین) مکه را تصرّف کردند که منجنیق هایشان را در اون جا نصب کردند و به لشکریانش دستور داد که هر روز تعداد ده هزار سنگ عظیم و صخره به سو عبادتگاه الحرام پرت کنند.

در منابع، این اتفاق را اینگونه شرح داده‌اند: لشكر غذا در بالاى كوه‌‏هاى مكه كه مشرف بر خانه‌‏ها و مسجدالحرام بود، گروه كردند و با منجنيق، پيوسته سنگ و نفت بر مكه و عبادتگاه مى‏‌افكندند، و پارچه‌هایی از پنبه و كتان به نفت آلوده مى‌‏ساختند و بر خانه خدا مى‌‌‌‏انداختند و اون‌ها را آتش میزدند تا آنكه كعبه معظّمه سوخت و بناى اون منهدم گشت و ديوارهاى اون فرو ريخت و شاخ‏‌هاى گوسفندى كه به جهت فداى اسماعيل آمده بود و بر سقف آويخته بودند، هم سوخت.

سپس از این حادثه و اهانت به مکه، پروردگار، يزيد را مهلت نداد و به جهنم فرستاد. زمانی خبر مرگش به مكه رسيد، ابن نمير دست از جنگ برداشت و با لشكر خويش به جانب غذا روانه شد.

سوزاندن کعبه با منجنیق در سال ۶۴ هجری به دستور یزید

کعبه از کهنه ترین علامت های الهی است که نام و القابش ۱۷ بار در قرآن آمده و از تاریخ حضرت ابراهیم مناسک حج گرد اون شکل گرفته است. طبق محاسبات اولین بار در ۱۸۹۲ قبل از میلاد حضرت مسیح، حضرت ابراهیم و پسرش اسماعیل، خانه خدا را بنا کردند. از اون تاریخ تا کنون، در مجموع حدود ۱۰ بار کعبه بازسازی اساسی شده است. مثلا در تاریخ قصی بن کلاب، جد پنجم پیامبر، کعبه دارای سقف شد و شمایلی مانند شمایل عصر بعثت پیدا کرد.

تاریخچه تخریب و حمله به مکه و کعبه

حمله سپاه ابرهه به کعبه در سال عام الفیل

۵۲ سال قبل از هجرت، سپاه ابرهه، فرماندار یمن برای تخریب کعبه راهی مکه شد. اما در نزدیک مکه با حمله پرندگان و بر دلیل‌ پرتاب سنگ ریزه های این پرندگان، این حمله خنثی شد. چون سپاه ابرهه چند فیل داشت، به اون سال عام الفیل یعنی سال فیل می گفتند. پیامبر نیز در همین سال به دنیا آمد.

تخریب کعبه با سیل ۱۸ سال قبل از هجرت

۱۸ سال قبل از هجرت، سیل کعبه را خراب کرد و قبایل قریش، اون را بازسازی کردند. در تاریخ نصب حجر الاسود بین آنها اختلاف افتاد چون هر قبیله ایی می خواست این ارزش فراوان داشتن نصیب خودش شود. با تدبیر حضرت محمد که ۳۵ سال زیادتر نداشتند، حجر الاسود روی پارچه ایی قرار گرفت، هر کدام از بزرگان قبایل گوشه پارچه را گرفتند و اون را کنار خانه کعبه بردند. و خود حضرت محمد حجر الاسود را نصب کرد. کعبه که بازسازی شد به سبب مشکلات مالی قریش، ابعادش اندکی از کعبه قبلی کوچک شد.

حمله حجاج بن یوسف به کعبه

حجاج بن یوسف ثقفی، فرمانده سپاه اموی در سال ۷۳ هجری سپس از محاصره مکه، دستور داد تا شهر را با منجنیق گلوله باران کنند که کعبه هم صدمه دید . حجاج بن یوسف سپس از فتح شهر و کشتن عبدالله بن زبیر به دستور عبدالملک اموی، کارهای اضافه ای که عبد خدا بن زبیر کرده بود را تخریب کرد و کعبه را به شکل قبل از تاریخ ابن زبیر ساخت که ابعاد اون هنوز هم به همان شکل باقی مانده است.

حصین بن نمیز فرمانده سپاه یزید در آتش کشیدن کعبه توسط یزید

حصین بن نمیر، یکى از سران امویان از قبیله «کنده» و از «بنی تمیم» بود که از جنایت و شقاوت هیچ کوتاهی نکرد. وی همیشه با آل على دشمنى داشت. او در جنگ صفین، در سپاه معاویه بود. در تاریخ خلافت یزید هم بر عده‏اى از سپاه، فرماندهى داشت.

پدرش، تمیم بن اسامة بن زبیر بن ورید تمیمی همان کسی است که زمانی امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) فرمود: «سلونی قبل ان تفقدونی»؛ از من هر چه می‌خواهید بپرسید قبل از این که در بین شما نباشم، سوال کرد تعداد موهای سر من چقدر است؟ البته حضرت فرمودند: به خدا سوگند می‌دانم، ولیکن کجاست برهان اون! یعنی از کجا بر تو مشخص کنم که عددش همانست که من می‌گویم.

حصین از دلاوران و شجاعان عرب نیز بود و همیشه با آل بیت (علیهم‌السلام) دشمنی داشت و از مخالفان سرسخت شیعه بود.

جنگ بین سپاه حصین بن نمیر و یاران عبدالله بن زبیر ابتدا در خارج شهر مکه انجام شد. پس از کشته شدن تعداد زیادی از افراد عبدالله بن زبیر وی به درون شهر مکه پناهنده شد. سپاه حصین بن نمیر بیش از دو ماه، شهر مکه را به محاصره خود در آوردند و در طی همین وقت بود که خانه کعبه را با منجنیق، سنگ زدند و در خانه خدا آتش افروختند.یزید برای مواجهه با این ایستادن سپاهی به فرماندهی مسلم بن عقبه به سوی این شهر آماده کرد. این سپاه در طی سه روز چنان کشتن و غارت و جنایاتی در مدینه مرتکب شد که بیان از گفتن اون ناتوان است. سرکوبی ایستادن مردم مدینه، در ذی الحجة سال ۶۳ هـ.ق چهره داد. در همان ایام عبدالله بن زبیر نیز که در مکه سکونت داشت، اعلام مخالفت با یزید کرد و مردم مکه و حجاز را به پیروی از خود دعوت کرد. یزید که اطلاع یافته بود عبدالله بن زبیر طرفداران فراوانی پیدا کرده است، برای مواجهه با ایستادن او به مسلم بن عقبه دستور داد پس از فرونشاندن ایستادن مردم مدینه با سپاه خود عازم مکه شود و ایستادن ابن زبیر را نیز سرکوب کند.

مسلم بن عقبه در اواخر سال ۶۳ هـ.ق رهسپار مکه شد. وی در بین راه فوت کرد و به دستور یزید، حصین بن نمیر جانشین وی شد.

جنگ بین سپاه حصین بن نمیر و یاران عبدالله بن زبیر ابتدا در خارج شهر مکه انجام شد. پس از کشته شدن تعداد زیادی از افراد عبدالله بن زبیر وی به درون شهر مکه پناهنده شد. سپاه حصین بن نمیر بیش از دو ماه، شهر مکه را به محاصره خود در آوردند و در طی همین وقت بود که خانه کعبه را با منجنیق، سنگ زدند و در خانه خدا آتش افروختند.

سرانجام در آغاز ماه بهار الثانی سال ۶۴ هـ.ق با رسیدن خبر مرگ یزید به گوش حصین بن نمیر و یارانش، آنها به محاصره شهر مکه خاتمه دادند.