[ad_1]
مطالعه‌ای جدید انجام شده توسط دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در امریکا به این نتیجه رسید که اگرچه زنان در حال آماده بیش‌تر از مردان عمر می‌کنند و مشکلات سلامتی مزمن بیشتری دارند، اما این تفاوت‌ها در طول تاریخ تاریخی و بین سرزمین‌ها متفاوت است.
به شرح وقت سحر به تعریف از فرارو: بر پایه مطالعه بانک جهانی عوامل ژنتیکی، بیولوژیکی و محیطی بر طول عمر مردان تاثیر می‌گذارند که در سرزمین‌های با حقوق بالا ۵.۲ سال کم‌تر از زنان و در سرزمین‌های کم حقوق ۳.۸ سال است.
به تعریف از ال‌پائیس، اکثر مردم خواهان زندگی طولانی‌تری هستند، اما از کار‌هایی که باید انجام دهند تا چند سال بیش‌تر زندگی کنند دلسرد می‌شوند. در سال ۱۹۳۹ میلادی آزمایشی در دانشگاه کرنل در نیویورک در ایالات متحده امریکا مصرف کالری موش‌ها را محدود کرد و برنده شد تا ۳۳ درصد عمر آنان را افزایش دهد. سایر مطالعات علامت می‌دهند که سرد ماندن ممکن است به شما کمک کند تا عمر طولانی‌تری داشته باشید. بسیاری از آزمایش‌های دیگر بر روی حیوانات علامت می‌دهد که مردانگی منجر به زندگی کوتاه‌تر می‌شود و عقیم کردن موش‌ها دلیل افزایش طول عمر آنان شده بود.
مطالعات انجام شده بر روی مردان عقیم شده در موسسات روانپزشکی امریکا علامت داد که آنان به طور میانگین ۱۴ سال بیش از مردانی که عقیم نشده بودند عمر می‌کردند و مطالعه بر روی افراد عقیم کره‌ای نیز علامت می‌دهد که آنان بیش از مردان هم طبقه خود از نظر اجتماعی زندگی می‌کردند.
این یک واقعیت معروف است که ماده‌ها در اکثر گونه‌ها از جمله انسان‌ها امید به زندگی بیشتری نسبت به نر‌ها دارند. داده‌های بانک جهانی علامت می‌دهند که زنان در سرزمین‌های با حقوق بالا ۵.۲ سال بیش‌تر از مردان و در سرزمین‌های کم حقوق ۳.۸ سال زیادتر عمر می‌کنند. بین زنان در سرزمین‌هایی با بیشترین امید به زندگی و مردان در سرزمین‌هایی با کمترین امید به زندگی تقریبا ۲۲ سال تفاوت طول عمر وجود دارد.
نتیجه مطالعه‌ای که در سال ۲۰۲۱ میلادی در نشریه PNAS منتشر شد ۱۰۱ گونه حیوانی وحشی را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده بود.
در اون مطالعه تخمین زده شد که ماده‌ها ۱۸.۶ درصد بیش از نر‌ها عمر می‌کنند در حالی که این تفاوت برای انسان‌ها تنها ۷.۸ درصد است. درک سازوکار‌هایی که دلیل ساختن این تفاوت‌ها می‌شوند و این که آیا اصلاح هنجار‌های اجتماعی به افزایش طول عمر تندرست در هر دو جنس کمک می‌کند یا خیر هدف مطالعات اخیر بوده‌اند. در مطالعه‌ای جدید شکل گرفته بر روی بیش از ۳۲۰۰ موش که نتایج اون در نشریه “ساینس” منتشر شده چندین قسمت از ژنوم شناسایی شدند که بر روی طول عمر تاثیر می‌گذارند. نتایج علامت دادند که اثرات ژنتیکی بر پایه جنسیت متفاوت است هم چنین نتایج علامت دادند که امید به زندگی به عوامل بسیاری بستگی دارد که به روش‌های فراوان پیچیده‌ای با مکان تعامل دارند.
تستوسترون و استروژن
در بین عوامل بیولوژیکی موثر بر امید به زندگی، تاثیرات عقیم بودن حاکی از اون است که عوامل هورمونی منجر به کوتاه‌تر شدن عمر مردان می‌شود. استروژن با کاهش کلسترول بد (LDL) و افزایش کلسترول خوب (HDL) برای زنان سودمند است. در مقابل، تستوسترون خطر ابتلا به فشار خون و بیماری‌های قلبی عروقی را در مردان افزایش می‌دهد. علاوه بر این، آندروژن‌ها که می‌توانند ویژگی‌های جذاب جنسی همانند شاخ‌های عظیم در گوزن‌های نر یا ماهیچه‌های توانا در مردان ساختن کنند سیستم ایمنی بدن آنان را تضعیف کرده و آنان را مستعد ابتلا به عفونت و بیماری می‌سازند.
این عوامل بیولوژیکی هم چنین علامت می‌دهند که راه‌های تکاملی متمایز مردان و زنان ممکن است دلیل ساختن برخی تفاوت‌های مرتبط با امید به زندگی شود. “مانوئل کولادو” که رهبری یک تیم تحقیقاتی در مورد پیری در موسسه تحقیقات بهداشت اسپانیا در سانتیاگو د کامپوستلا (IDIS) را بر وظیفه دارد با استناد به نظریه “تام کرکوود” زیست شناس می‌گوید: «ماده‌ها از نظر تکاملی انتخاب شده‌اند تا ظرفیت بهتری برای محافظت و ترمیم بدن داشته باشند».
کولادو گفت: «ماده‌های بسیاری از گونه‌ها به تاریخ بیشتری برای تولید فرزندان بیش‌تر و نگهداری از آنان نیاز دارند تا بتوانند زنده بمانند».
برخی از آزمایشات حیوانی علامت می‌دهند که دو کروموزوم X در ماده‌ها نگهداری بهتری نسبت به ترکیب XY در نر‌ها ارائه می‌دهند. هنگامی که یک نقص مضر در یکی از دو کروموزوم X ظاهر می‌شود خنثی می‌شود و عملکرد اون توسط یک ناحیه یکسان در کروموزوم X دست نخورده جایگزین می‌شود. با این وجود، از آنجایی که مردان تنها یک کروموزوم X دارند فاقد این نوع از سازوکار دفاعی ناظر می‌باشند.
“ماریا بلاسکو” مدیر مرکز مردمی تحقیقات سرطان اسپانیا (CNIO) معتقد است که طول عمر زیادتر زنان می‌تواند به دلیل “داشتن تلومر‌های طولانی‌تر باشد که به نوبه خود می‌تواند نتیجه فعال شدن ژن تلومر توسط استروژن باشد”. تلومر‌ها یک عنصر محافظ کروموزوم‌ها هستند ساختار‌هایی اساسی که اطلاعات ژنتیکی زندگی انسان را ذخیره و نگه داری می‌کنند.
هر بار که یک سلول انسانی برای تولید سلول دیگر تقسیم می‌شود تلومر‌های هر دو کمی کوتاه‌تر می‌شوند. داشتن تلومر‌های فراوان کوتاه با بیماری و پیری زودرس مرتبط است. بلاسکو که هم چنین سرپرست گروه تحقیقاتی تلومر‌ها و تلومراز مرکز مردمی تحقیقات سرطان اسپانیا است می‌گوید که مطالعات او و همکاراناش علامت داده که تلومر‌های زنان تا رسیدن به یائسگی طولانی‌تر از مردان است. بلاسکو می‌گوید که در برخی شرایط، زمانی عوامل جدید ظاهر می‌شوند، می‌توانند به تهدید تبدیل شوند. برای مثال، حتی اگر یک مرد و یک زن به تعداد یکسان سیگار بکشند به دلیل استروژن زن بیش‌تر در معرض خطر ابتلا به سرطان است.
هم چنین، یک تعامل پیچیده بین زیست شناسی و مکان زیست وجود دارد. تحلیل‌های طول عمر توسط اقشار اجتماعی به وضوح علامت می‌دهند که فقر با سلامت ناتوان‌تر و امید به زندگی کوتاه‌تر مرتبط است. با این وجود، زنان در سراسر دنیا طولانی‌تر از مردان عمر می‌کنند اگرچه معمولا کنترل کمتری بر زندگی خود و شرایط اجتماعی – اقتصادی ناتوان تری دارند. از سوی دیگر، تمایل بیش‌تر مردان به تجربیات پرهیجان و محرک که ممکن است منشا بیولوژیکی داشته باشد از نظر فرهنگی تشدید و تعدیل می‌شود و عامل مهمی در مرگ و میر بالاتر مردان به مخصوص در بین جوانان است.
داده‌های ترافیکی علامت می‌دهند که مردان دو برابر زنان در تصادفات رانندگی جان خود را از دست می‌دهند. هم چنین، مردان سریع‌تر رانندگی می‌کند و بیش از زنان پس از مصرف مواد مخدر پشت فرمان ماشین می‌نشینند. این امر بیانگر اون است که از راه مداخلات اجتماعی و فرهنگی زمان فراوان خوبی برای کاهش مرگ و میر زودرس در هر دو جنس به مخصوص مردان وجود دارد.
“ماریا ترزا رویز کانترو” استاد پزشکی پیشگیرانه و بهداشت عمومی در دانشگاه آلیکانته در اسپانیا فکر می‌کند که توضیح احتمالی برای طول عمر بیش‌تر زنان با وجود شرایط اجتماعی بدتر این است که زنان امروزی مجبور هستند شغلی با حقوق داشته باشند و همزمان نقش‌های سنتی جنسیتی را نیز ایفا کنند.
همین داستان دلیل می‌شود تا آنان بیش‌تر از خود نگهداری کنند و میزان سپری کردن زمان فراغت شان و مصرف سیگار و مشروبات الکلی در آنان کاهش می‌یابد. برخی از نقش‌های زنان سنتی همانند نقش مواظب زیادتر بر نگه داری سلامت تمرکز می‌کنند در حالی که مردان به‌مخصوص کم سن‌تر‌ها رفتار‌های پرخطرتری همانند رانندگی بی احتیاط یا انجام ورزش‌های پرخطر را از خود علامت می‌دهند. هیچ پاسخ واحدی در مورد این که برای چی زنان بیش‌تر عمر می‌کنند وجود ندارد، اما زمانی مردان و زنان در معرض خطرات مشابهی قرار دارند امید به زندگی آنان نیز مشابه است.
مطالعه‌ای جدید انجام شده توسط دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در امریکا به این نتیجه رسید که اگرچه زنان در حال آماده بیش‌تر از مردان عمر می‌کنند و مشکلات سلامتی مزمن بیشتری دارند، اما این تفاوت‌ها در طول تاریخ تاریخی و بین سرزمین‌ها متفاوت است.
از نظر تاریخی، زمانی که عفونت‌ها یک مشکل عمده بهداشتی در دنیا بودند سیستم ایمنی توانا‌تر به زنان مزیت مهمی داد که با گذشت تاریخ این مزیت کاهش یافته است. از سوی دیگر، ضعف قلبی عروقی در مردان را می‌توان با مدیریت خطرات (همانند فشار خون بالا) و ساختن تغییرات رفتاری کاهش داد. در دنیایی که تحت سلطه بیماری‌های قلبی عروقی و سرطان است نقش رفتار‌های متفاوت ممکن است به نام توضیحی برای تفاوت در شیوع بیماری‌ها (یا مرگ و میر) افزایش یابد. در سرتاسر دنیا مردان بیش‌تر به معالجه فشار خون نیاز دارند و زنان بیش‌تر نیاز دارند تا میزان چربی شان را مدیریت کنند.
“مارک لوی” از موسسه فدرال تحقیقات فراوانی در ویسبادن در آلمان در تلاش برای تمایز بین جنبه‌های بیولوژیکی و فرهنگی طول عمر بیش‌تر زنان مطالعه‌ای را در سال ۲۰۰۴ میلادی منتشر کرد که داده‌های مرگ و میر ۱۱۰۰۰ راهب و راهبه کاتولیک را در باواریا در جنوب شرقی آلمان در فاصله سال‌های ۱۸۹۰ تا ۱۹۹۵ میلادی با یکدیگر سنجیدن کرده بود.
در حالی که فراوانی عمومی آلمان پس از جنگ جهانی دوم شاهد افزایش امید به زندگی زنان نسبت به مردان بود تفاوت در طول عمر کم بود و راهبه‌ها معمولا تنها یک سال بیش‌تر راهبان عمر می‌کردند. بنابراین، لوی کشف کرد که جایگزینی برای عقیم سازی به منظور افزایش امید به زندگی مردان وجود دارد اگرچه هنوز یک انتخاب سبک زندگی دشوار است.
[ad_2]