تاریخ شهادت امام رضا (ع) در تقویم ۱۴۰۱ چه روزی است؟

با فرا رسیدن شهادت امام رضا (ع) امام مهربانی ها بر اون دیدیم تا در این مطلب از صفحه اقتصاد درباره تاریخ شهادت امام رضا (ع) در تقویم ۱۴۰۱ و همینطور دلیل شهادت این امام را از نظر علمای دینی بررسی کنیم . با ما دنبال باشید.

علی بن موسی الرضا(ع) هشتمین امام شیعیان است که بیست سال امامت ایشان با دوران خلافت هارون الرشید و مامون همزمان بود که در سی ام ماه صفر به دست مامون به شهادت رسیدند.

تاریخ شهادت امام رضا (ع) در تقویم ۱۴۰۱

تاریخ دقیق شهادت امام رضا علیه السلام در تقویم شمسی برابر است با :

روز سه شنبه 5 مهر سال ۱۴۰۱

تاریخ دقیق شهادت امام رضا علیه السلام در تقویم قمری برابر است با :

روز سه شنبه 30 صفر سال ۱۴۴۴

تاریخ دقیق شهادت امام رضا علیه السلام در تقویم میلادی برابر است با :

روز سه شنبه ۲7 سپتامبر سال ۲۰۲۲

شهادت حضرت امام رضا ۱۴۰۱ چند شنبه و چه روزی است؟

سه شنبه ۵ مهر روز شهادت حضرت امام رضا است.

آیا روز شهادت امام رضا(ع) تعطیله؟

۵ مهر سال ۱۴۰۱ و ۳۰ صفر ۱۴۴۴ تاریخ شهادت حضرت امام رضا است. این روز در تقویم ایران تعطیل رسمی است.

دلیل شهادت امام رضا (ع) در منابع اسلامی

در روايتي از اباصلت آمده است: «مأمون، امام رضا (ع) را فراخواند و اون حضرت را مجبور كرد از انگور بخورد. اون حضرت به واسطه اون انگور مسموم شد.»

درباره نحوه شهادت امام رضا (ع)، بيشتر دانایان شيعه و همچنين تعداد زيادي از علماي اهل سنت، قائل هستند كه اون حضرت مسموم و شهيد شده است. البته درباره عامل شهادت امام هشتم، اختلاف‌نظرهايي وجود دارد؛ اما قول معروف اين است كه اون حضرت، توسط «مأمون» خليفه عباسي مسموم و به شهادت رسيد.

برخي از علماي اهل سنت بر اين نظرند كه مأمون، امام رضا (ع) را مسموم نكرده است و براي اين گفته خود دلائلي هم ذكر مي‌كنند. از جمله اون دلائل اين است كه مأمون دختر خود را به همسري امام جواد (ع) درآورد. مأمون به برتري امام رضا (ع) در برابر علما استدلال مي‌كرد. سپس از فوت کرد امام رضا (ع) مأمون بسيار ناراحت و غمگين بود و…
در ادامه خواهيم گفت كه به هيچ يك از دلائل در اين رابطه نمي‌توان استناد كرد.

همچنين عده‌اي از علماي اهل سنت نيز بر اين باورند كه امام رضا (ع) مسموم شده است و عامل جنايت، عباسيان اما شخصي غير از مأمون، بوده است. براي مثال؛ ابن‌جوزي مي‌گويد: «وقتي عباسيان ديدند خلافت از دست آنها خارج شد (به واسطه ولايت‌عهدي) و به دست علويان افتاد، امام رضا (ع) را مسموم كردند.» اين قول نيز چندان صحيح به نظر نمي‌رسد؛ زيرا «بيشتر مورخان و راويان اجماع دارند كه مأمون سمی را به امام (ع) داده نه غير او.»

همچنين روايات مستندي از امام رضا (ع) درون شده است كه در اون، حضرت شهادت خود را پيش‌گويي كرده و عامل اين جنايت را مأمون دانسته است. امام رضا (ع) به هرثمة بن اعين مي‌گويد: «وقت مرگ من فرا رسيده است. اين طاغي (مأمون) تصميم گرفته مرا مسموم كند…»

عده‌اي از پژوهشگران معتقدند كه شورش عباسيان در بغداد و تصميم مأمون براي وجود در اين شهر، سبب شد تا اطرافيان اين خليفه به وي هشدار دهند كه در نبود وي و وجود وليعهد ـ كه منظور امام رضا (ع) بود ـ كار حكومت به مشكل برخواهد خورد و به همين دليل، مأمون، امام رضا (ع) را به شهادت رساند.
به نظر مي‌رسد انگيزه اصلي مأمون در به شهادت رساندن امام رضا (ع) همين مطلبي باشد كه ذكر شد. برای چی كه قيام عباسيان در بغداد جز برای خوف از روي كار آمدن علويان نبوده است.

طبري مي‌نويسد: «مأمون نامه‌اي به بني‌عباس در بغداد نوشت و مرگ علي بن موسي (ع) را به آنان اعلام كرد و از آنان خواست كه به پیروی او درآيند؛ زيرا دشمني آنان با او جز با بيعت وي با علي بن موسي (ع) نبوده است.»

از ديگر موجباتي كه مورخان در کشتن امام رضا (ع) ذكر كرده‌اند، كينه‌اي مي‌دانند كه مأمون از امام رضا (ع) به قلب گرفته بود. طبرسي مي‌نويسد: «علتي كه موجب شد مأمون، امام رضا (ع) را به شهادت برساند، اين بود كه اون حضرت بي‌محابا (و بدون خوف) حق را در برابر مأمون اعلام مي‌كرد. در بيشتر موارد در مقابل او قرار مي‌گرفت كه موجب عصبانيت و كينه او مي شد…»

همانگونه كه بيان شد، از نظر روايات شيعي، شكي نيست كه مأمون، حضرت رضا (ع) را مسموم كرد. اما اينكه كيفيت اين عمل چگونه بوده است، چند نوع روايت وجود دارد كه به آنها نشانه مي‌كنيم.

روايتي را شيخ مفيد از عبدالله بن بشير تعریف كرده كه عبدالله گفت: «مأمون به من دستور داد كه ناخن‌هاي خود را بلند كنم … سپس مرا خواست و چيزي به من داد كه شبيه تمر هندي بود و به من گفت: اين را به همه دو دست خود بمال … سپس نزد امام رضا (ع) رفت و به من دستور داد كه انار براي ما بياور. من اناري چند آماده كردم و مأمون گفت: با دست خود اون را بفشار.

من فشردم و مأمون اون آب انار را با دست خود به حضرت خورانيد و همان سبب مرگ اون حضرت شد و پس از خوردن اون آب انار، دو روز بيشتر زنده نماند.»

روايت ديگري را شيخ مفيد از محمد بن جهم ذكر كرده كه مي گويد: «حضرت رضا (ع) انگور دوست مي‌داشت. پس قدري انگور براي حضرت تهيه كردند. در حبه‌هاي اون به وقت چند روز سوزن‌هاي زهرآلود زدند. سپس اون سوزن‌ها را كشيده و نزد اون بزرگوار آوردند … اون حضرت از اون انگورهاي زهرآلود بخورد و سبب شهادت ايشان شد.»

روايتي از اباصلت هروي نيز تعریف شده كه مي گويد: «مأمون، امام رضا (ع) را فراخواند و اون حضرت را مجبور كرد از انگور بخورد. اون حضرت به واسطه اون انگور مسموم شد.»

بنابراين، ادله‌اي كه اهل سنت ذكر كرده‌اند كه مأمون امام رضا (ع) را به شهادت نرسانده بي‌پایه است؛ برای چی كه مأمون فردي بود كه برای حكومت، برادرش امين را به کشتن رساند و محبوبيت امام رضا (ع) در نزد او از برادرش بيشتر نبود. و گريه ظاهري او سپس از مرگ امام (ع) به جهت منحرف كردن اذهان علويان و طرفداران امام رضا (ع) بوده است.

سپس از شهادت امام رضا (ع) شيعيان، بدن شريف اون حضرت را در خراسان تشييع كردند. اين تشييع جنازه به حدي پر شور بود كه تا اون تاریخ همانند اون ديده نشده بود. همه طبقات در تشييع جنازه امام آماده شدند. اون امام همام، در سال 203 قمري در شهر طوس به خاك سپرده شد و بارگاه عظيمش امروز ميزبان صدها هزار عزادار است، در حالي كه هيچ نشاني از خلافت وسیع مأمون وجود ندارد.