[ad_1]
تحلیلگران معتقدند، لنز نمرود آشوری میتواند کهنه ترین تلسکوپ دنیا باشد. این لنز که بهنام لنز لایارد نیز شناخته میشود، وابسته به قرن هشتم قبل از میلاد است.

لنز نمرود که از یک کریستال سنگی 3000 ساله ساخته شده است، در سال 1850 در کاخ آشوری نمرود در عراق امروزی، توسط جان لایار (John Layard) کشف شد. بیش از یک قرن از تاریخ کشف عدسی میگذرد و نحوه استفاده از اون، همیشه مورد گفت و گو دانایان و مورخان بوده است.
اخیرا اما و به گفته یکی از اساتید برجسته ایتالیایی، احتمالا آشوریان باستان از این عدسی بهعنوان بخشی از تلسکوپ استفاده مینمودند. این مسئله میتواند توضیحی برای اطلاعات بالای آشوریها در زمینه نجوم باشد.
زیادتر بخوانید: رقیب چینی تلسکوپ جیمز وب در حال توسعه است!
کهنه ترین تلسکوپ دنیا
لنز نمرود که میتواند لقب کهنه ترین تلسکوپ دنیا را به خود بگیرد، بیضی شکل بوده و از کریستال سنگی طبیعی ساخته شده است که قدمت اون به 750 تا 710 سال نزد از میلاد مسیح برمیگردد. نقطه کانونی این لنز، از سو صاف در حدود 11 سانتی متر (4.33 اینچ) و فاصله کانونی اون حدوداً 12 سانتی متر (4.72 اینچ) بوده و ابعاد لنز نمرود معادل یک ذرهبین 3× است.
اگر لنز نمرود با لنز دیگری ترکیب شود، عظیمنمایی اون افزایش مییابد. سطح لنز از 12 حفره تشکیل شده است که به وقت سنگ زنی، دوباره میشوند. این حفرهها با نفتا یا مایع دیگری پر شدهاند. براساس اطلاعات موجود، این لنز توانایی متمرکز کردن روشنایی خورشید را دارد، اگر چه از کیفیت خوبی برخوردار نیست.
آشورشناس انگلیسی، آستن هنری لایارد، وظیفه بررسی حفرههایی که لنز نمرود درون اون کشف شد را بر وظیفه داشت. طبق بررسی و آنالیزهای وی عدهای معتقدند که از این لنز بهعنوان یک شیشه سوزان برای فوکوس کردن روشنایی خورشید و صحیح کردن آتش نیز استفاده میکردند. عدهای دیگر عقیده دارند، این لنز وابسته به یک تلسکوپ است. طبق توضیحات موزه بریتانیا، لنز نمرود کاربرد عملی زیادی نداشت و یا قابل استفاده نبوده است.
عدهای از محققان اما اعتقاد دارند که لنز مذکور با دقت بسیاری آسیاب و صیقل داده شده و از خواص نوری برخوردار است. در حالی که تعدادی از کارشناسان موزه بریتانیا مدعی هستند که خواص نوری لنز نمرود تصادفی است. به شکل دقیق مشخص نیست که آیا موزه بریتانیا اعتقاد دارد که همه لنزهای با دقت ساخته و صیقل داده شده، تصادفی هستند؟
در توضیحات بریتانیا در مورد لنز نمرود ( کهنه ترین تلسکوپ دنیا ) آمده است: «هیچ مدرکی مربوط بر اینکه آشوریها از لنزها چه برای عظیمنمایی و چه برای ساختن آتش استفاده میکردند، وجود ندارد و به احتمال فراوان این یک قطعه مثبت، شاید برای مبلمان باشد.» هرچند افراد زیادی مخالف این توضیحات هستند.
البته نظریههای دیگری در مورد کاربرد لنز نمرود بیان شده است. یکی دیگر از این نظریهها بیان میکند که این لنز بهعنوان ذرهبین، بین صنعتگران آشوری برای ساختن حکاکیهای کوچک و پیچیده کاربرد داشت.
نظریه دیگر در مورد هدف این عدسی، استفاده از اون بهعنوان شیشه سوزان برای صحیح کردن آتش است. در تاریخهای گذشته، از شیشههای سوزان استفادههای بسیاری میشد. در نمایشنامه ابرها که توسط آریستوفان در 424 سال قبل از میلاد نوشته شده، به سنگ خوشگل و شفافی که با اون آتش روشن میکردند، نشانه شده است. همچنین پلینی عظیم (۲۳ تا ۷۹ پس از میلاد) در نوشتههای خود توضیح داد که گلولههای شیشهای پر از آب به وقت قرار گرفتن در ردیف خورشید، دلیل آتش گرفتن لباسها و الیاف میشوند.
هنوز هیچ مدرک موثقی برای تایید این نظریه نیست. همچنین جیووانی پتیناتو دانشمندی از دانشگاه رم بیان کرده است که آشوریان باستان از لنز نمرود بهعنوان قسمتی از تلسکوپ استفاده میکردند.
طبق اطلاعات رسمی، هانس لیپرشی، عینکساز هلندی، در سال 1608 میلادی اولین تلسکوپ را اختراع کرد و گالیله اولین فردی بود که از اون برای مطالعه نجوم استفاده نمود. البته گالیله به این داستان نشانه کرده بود که نزد از او، کهنهها با نحوه کار با تلسکوپها دوست بودند.
یکی از اولین نمونههای عدسی کشف شده، در تندیس معروف کاتب نشسته یا Le Scribe Accroupi به چشم میخورد که یک نویسنده در حال کار را علامت میدهد. در این تندیس، چشمهای نویسنده با کریستال سنگی منبت کاری شده است. هرچند نزد از لنز نمرود، عدسیها وجود داشتهاند و از اونها استفاده میشد.
طبق عقیده پتیانتو لنز نمرود یکی از اولین عدسیهایی است که قابلیت استفاده در تلسکوپ را داشت. از کهنهترین لنزها میتوان به لنز Le Scribe Accroupi یا Scribe Seated Scribe و Kai در لوور نشانه نمود. همچنین اخیرا تعدادی لنز مربوط به دوران باستان در منطقه کنوسوس کشف شده است. محققان تشخیص دادهاند که این لنزها 3500 سال قدمت دارند.
هم الآن چند صد لنز از دوران باستان کشف شده است. اینگونه که به نظر میرسد مردمان دنیا باستان در مورد لنزها اطلاعات بیشتری داشتند.
از جمله دلایلی که پتیناتو اعتقاد داشت که لنز نمرود بهعنوان قسمتی از تلسکوپ کاربرد داشت، اطلاعات آشوریها در مورد علم ستارهشناسی بود، زیرا علم اونها در مورد ستارهشناسی، بدون دسترسی به تلسکوپ ممکن نیست. برای نمونه آشوریان سیاره زحل را بهعنوان خدایی که توسط حلقهای از مار احاطه شده است، وصف کردهاند. در حالی که این توصیفات، تفسیر کاملی از حلقههای زحل است که بدون تلسکوپ قابل رویت نیست.
به عقیده دیگر کارشناسان، مارها در اساطیر و افسانههای آشوری از معنی خاصی برخوردار هستند. علاوهبر اون در نوشتههای یافته شده از آشوریها در قسمت ستارهشناسی، هیچ نشانهای به تلسکوپ یا وسیلهای همانند اون نشده است. در هر حال، هدف و کاربرد ساخت لنز نمرود همیشه سوال است.
زیادتر بخوانید:
نظر شما در مورد کهنه ترین تلسکوپ دنیا چیست؟ لطفا نظرات خود را در قطعه کامنت با جونی در بین بگذارید.
[ad_2]